hava soguk diye insanlar yanlarinda mutlaka birini aliyorlar.bazilari cok usuyor demek ki cok kalabalik geziyorlar.birbirlerinin gozlerinin icine bakmayan insanlar bunlar.bir insan gozune bakilarak isinilacaginin henuz kesfedilemedigi bir cagda yaşıyor gibiler sanki.yuzyuzeler ama cok fazla usuyorlar.
yan masamda genc bir adam yalniz.
tutunlerini almis karsisina onlara yanmayi anlatiyor.
"uzulmeyin.." diyor. "yanmak kotu degil."
"nefes olmak guzel.tutun olsaydim guzel.yanmak icin yasardim o zaman.bu guzel."
ama tutunleri hic konusmuyor.oylece duruyorlar karsisinda.
"ama insaniz biz " diyor genc adam.
"yanmayi seviyoruz da.boyle yanmasak daha guzel."
"nefes olamiyoruz yaninca.dert oluyoruz adama.efkar alamiyoruz yalan da olsa.
nefes alamiyor baska bir insan,bir insan yaninca."
"yanmak guzel de.insan olunca,yanma diyoruz.yasamak diri diri guzel.yanma..."
tutunlerin onu anlamadigini dusunup sinirlenip kalkmaya yelteniyor genc adam.
bu kadar sessiz kalamazlar diyor kendi kendine.bir sey demeliler! en azindan tek bir kelime...
"hem bakin insan yaninca bu kadar sessiz de kalamiyor."demeye kalkiyor ki :
tutunler coktan cekip gitmisler masadan.
hemen elindeki kibrit kutusuna donuyor genc adam:
"sen gormedin mi onlari,biraz once burada degil miydiler? sen de sahitsin ! onlar vardi,biraz once buradaydilar! sohbet ediyorduk ustelik ben onlara yanmayi anlatiyordum..."
kibrit kutusu genc adama bakip gulumseyerek "sunu asla unutma..." diyor :
"yanmak; yanmadan,yakmadan anlatilmaz.ve yakilan asla yakan tarafinca hatirlanmaz."
tutunlerin nereye gittigini soruyorsan
"onlar hicbir yere gitmedi,sadece senin icin yandilar.yani senin anlattiklarini sadece bir masal saydilar.
ama sen bilmiyordun,onlar yanmak icin degil,senin icin, yanmak icin yasamaktaydilar."
G,G / Beyoglu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder