Sırtımdaki bıçakları çıkarıp attım, izlerini taşımaktan onur duyardım, artık duymuyorum, ayrılıkları şahlandıran kalbim bir varoluşa inanmak için karşında, düşünsene yokluğa bu kadar inanmış biri, nasıl böylesine inanır bir varlığın bu eşsiz oyununa, yokluk çok eski bir gelenek tamam, gelenekleri yıkmak için yola çıkmış biri nasıl inandırıcı gelebilir ki- ben geldim bir ses olmadan, bir boşluktan gerçeğe tutunur gibi. N’olur anla bu gerçekliği.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder